ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

Mεγαλες εκπτωσεις
σπευσατε
ευκαιριες για τους καταναλωτες της ζωης των αλλων
για  τους λατρεις των εντυπωσεων
εχουμε και καταλογους παραγγελιων στο διαδικτυο
ακομη και συγκεκριμενα  ραντεβου
τις ωρες που επιθυμειτε
Μας αρκει η υποσχεση της αμεριστης προσοχης σας
στα  κενα αναμεσα σε αλλες αγορες
Μοναδικη σας υποχρεωση
να μας κανετε να νιωθουμε μοναδικοι
για οσο διαρκει η συνυπαρξη μας.
Πληροφοριες παρεχονται
στο τηλεφωνικο μας κεντρο
ωρες βραδυνες
κυριως ωρες που δεν αντεχει κανεις
τις ιδιες τις προθεσεις του
Υποσχόμαστε απολυτη εχεμυθεια
και απολυτη προσαρμογη στο  ψευδος
Σας περιμενουμε για ακομη μια συναντηση
επι της ευκαιριας.

Η ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ

Tι μου μοιρασες
και ποια στιγμη τα ματια μου
δεν κοιταζαν προς τη μερια Σου
κι ολο ερχεται η σειρα μου κι ολο φευγει..
κι οσο δεν προλαβαινω
τοσο ο χρονος μοιαζει λιγοστος
Πως να γινε αυτη η μοιρασια
με ποια ακατανοητη δικαιοσυνη
Τι να μου μοιρασες
και ποιος κραταει το χαρτι της εξαπατησης
αν οχι παλι εγω
κι ας κανω πως δεν το ξερω
κι οσο αρνουμαι να το ριξω
τοσο ηθελημενα μενει στα χερια μου
κι ολο περναει η σειρα μου...

ΜΕΤΟΙΚΟΙ

Αρχισε παλι να μυριζει
ερχομο  μετοικων
θα περιφερονται ταχα νοσταλγικα
στις υπο αναπτυξιν παραλιες
ενω ο αερας θα ανακυκλωνει ακαταπαυστα
την ναφθαλινη των παλιων καλοκαιριων
τοτε που μας μαθαιναν πως η απλοτητα
πρεπει να κατακρεουργηθει
Μα δεν ασχολουνται μ αυτα οι μετοικοι
αυτοι θα εκβιασουν ολες τισ σκορπιες τους μνημες
θα υποβαλουν καταναγκαστικες ερωτησεις  που απαντηθηκαν με τη φυγη τους ηδη
και θα επιδιδονται σε μακροβουτια της παιδικης τους αβροτητας
ως ευγνωμονες και σαφως απο απελπισια διορατικοι.

Αναχωρωντας

Τι να ξέρω και γω
μια διαδρομή θυμάμαι
και το βλέμμα σου υδάτινο και φωτεινό
όπως η αντανάκλαση της δύσης
στο τζάμι της άνοιξης που σε φιλοξένησε

Κι αν δεν με κοιτούσες ουτε κι αυτό θα το ξερα

Ολο το υπόλοιπο μια τερατώδης άγνοια
μέσα  σ αυτή σε πάλεψα και σ έχασα
και μέσα  απ αυτή γελοιωδώς ανασκαλεύω μνήμες.

Τι να προσθέσω
 σ αυτή την ανυπόμονη αφαίρεση
πάλι στην άκρη το κρατούμενο συναίσθημα
και του προσώπου σου το αναληθές  υπόλοιπο

Κι αν δεν με κοιτούσες ούτε  κι αυτό θα το ξερα.

Διαψευση

Σ ολη τη διαδρομη
γενναιοδωρες διαθλασεις φωτος
οτι κι αν εξομολογηθω τωρα ,σκεφτηκα
δεν μπορει παρα συγχωρεθει
ακομη κι ο ανομολογητος μου ερωτας
γι αυτη μου τη σιωπη ισως υπαρξει
ενα ειδος αφεσης.

Αν ειναι...

Αν ειναι να μην ερθεις

να μου το πεις χωρις  υπεκφυγη

χρειαζεται χρονος να μαζευτουν τα πεταμενα στο ασπρο πατωμα κερασια

και ο τι περισωζεται απ την ανοιξη 

ειναι μεγαλο κερδος για των δακρυων τις γιορτες.

Υστερα ξερεις ειναι ο χρονος φειδωλος

σ αυτου του ειδους τις αναμονες

και το εκκρεμες του διαδρομου

τιμητικα επανερχεται στη μετρηση

μονο για αυτο που ειναι αξιομνημονευτο.

Και τα λευκα τραπεζομαντηλα 

με την ευδιακριτη στη μεση τσακιση

και κεινα πρεπει να επιστρεψουν στα συρταρια

Δεν θα με νοιαζει εμενα αν φαινονται στα επιπλα

φθορες και κακομεταχειρισεις.

Αντιθετα σαν κατι οικειο και γνωριμο

οσο κι αν θλιβερα ευχαριστο 

στην επιφανεια αυτη θα ακουμπησω 

παλι τα κλειδια και ο τι προχειρο μπορει

να κρυβονταν στις τσεπες  της καθημερινοτητας μου.

Aν ειναι  να μην ερθεις
να μη ρωτησεις τιποτα
Δεν επιστρεφουν πισω οι απαντησεις
ουτε μπορουν να αναιρεθουν
χασκουν αοριστα χωρις καμια χρηση.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Αυτος ο Αυγουστος

ελευθερων ηθων ,τροχοφορος

με μεγαλη ανεση διερχεται τις αδειες λεωφορους

ιδιως τη νυχτα ευτυχης της ασφαλτου κυριαρχος

Εμεις στριμωγμενοι στα εκδοτηρια εισιτηριων

παρακμιακοι ταξιδιωτες του πλησιεστερου

αποπλου

Εμφιαλωμενο καλοκαιρι  σε πλαστικα μπουκαλακια

πεταμενα αδιαφορα σε τυχαιες γωνιες

Ειμαστε ξενοι μου λες 

ξενα ειναι αυτα τα καλοκαιρια

το εισητηριο λιωνει στην ιδρωμενη παλαμη μου

Μαζι σου κι αν ειμαι δεν θα ρθω 

σ αυτο της παραχωρησης ταξιδι

Αλλιως θα καταγραψει η μνημη

την επι μακρον συνευρεση μας

κι ο προορισμος κι αυτος αλλιωςθα εντυπωθει.

Πως ισαξια θα διαιρεσουμε αλλιως

αυτα τα αναιτια Μαζι.