Τι να ξέρω και γω
μια διαδρομή θυμάμαι
και το βλέμμα σου υδάτινο και φωτεινό
όπως η αντανάκλαση της δύσης
στο τζάμι της άνοιξης που σε φιλοξένησε
Κι αν δεν με κοιτούσες ουτε κι αυτό θα το ξερα
Ολο το υπόλοιπο μια τερατώδης άγνοια
μέσα σ αυτή σε πάλεψα και σ έχασα
και μέσα απ αυτή γελοιωδώς ανασκαλεύω μνήμες.
Τι να προσθέσω
σ αυτή την ανυπόμονη αφαίρεση
πάλι στην άκρη το κρατούμενο συναίσθημα
και του προσώπου σου το αναληθές υπόλοιπο
Κι αν δεν με κοιτούσες ούτε κι αυτό θα το ξερα.
μια διαδρομή θυμάμαι
και το βλέμμα σου υδάτινο και φωτεινό
όπως η αντανάκλαση της δύσης
στο τζάμι της άνοιξης που σε φιλοξένησε
Κι αν δεν με κοιτούσες ουτε κι αυτό θα το ξερα
Ολο το υπόλοιπο μια τερατώδης άγνοια
μέσα σ αυτή σε πάλεψα και σ έχασα
και μέσα απ αυτή γελοιωδώς ανασκαλεύω μνήμες.
Τι να προσθέσω
σ αυτή την ανυπόμονη αφαίρεση
πάλι στην άκρη το κρατούμενο συναίσθημα
και του προσώπου σου το αναληθές υπόλοιπο
Κι αν δεν με κοιτούσες ούτε κι αυτό θα το ξερα.